Wat is de actiegroep Herregistratie Artsen bij Ziekte?

Naar aanleiding van een artikel in Medisch Contact hebben artsen die door ziekte moeilijkheden met hun herregistratie hebben zich verenigd in de actiegroep Herregistratie Artsen bij Ziekte (HABZ). We hebben als doel aanpassen van de regels voor herregistratie en BIG-registratie. Een zieke dokter is immers niet per definitie een slecht functionerende dokter. 

Regels treffen langdurig zieke artsen hard

• De nieuwe regelgeving voor herregistratie van artsen per 1 januari 2018 treft langdurig zieke artsen onevenredig hard.
• Als een arts door ziekte onvoldoende uren heeft kunnen werken, verliest hij/zij niet alleen de RGS-registratie, maar ook de BIG-registratie.
• De eisen voor herregistratie bij uitval door ziekte, zijn zwaar: bij re-integratie wordt verwacht dat de gemiste uren en diensten worden ingehaald, bovenop de minimum RGS-norm van 16 uur.
• Bij hernieuwde registratie als specialist en/of als BIG-geregistreerd arts moet een deel van de opleiding (met bijbehorende kosten) opnieuw worden gedaan, zonder dat naar individuele mogelijkheden en capaciteiten wordt gekeken.
• Deze regels versterken het verlies en verdriet van de artsen in plaats van dat ze leiden tot spoedig herstel 
• Het betreft niet alleen een individueel belang, maar ook een maatschappelijk belang om de kennis van deze beroepsgroep niet verloren te laten gaan voor de maatschappij.
  

Speerpunt voor de HABZ was de tweejaarseis bij herregistratie, deze is eind 2022 helemaal geschrapt. Dit is goed nieuws, maar hiermee zijn nog niet alle problemen opgelost.

Ervaren drempels

Onder collega’s is gevraagd naar ervaren drempels om terug te keren in het vak na ziekte of verrichten andere werkzaamheden:

• Het Periodiek Registratie Certificaat (PRC) wordt als een hoge drempel ervaren om terug te keren in het artsenvak. Onderzoek van Maastricht in opdracht van VWS Periodiek Registratie Certificaat (PRC) bevestigt dat de uniforme toets vormen en inhoud van de toets niet passend zijn. Belangrijke knelpunten in het huidige PRC-traject zijn een gebrek aan flexibiliteit, het ontbreken van een gepersonaliseerd leertraject en de aansluiting aan de praktijk. Het (PRC) is een kennistoets op basisarts niveau, wat vaak niet past bij de dagelijkse praktijk en competenties van een arts die (gespecialiseerd) in het veld werkt.
• Na het behalen van een PRC ontstaat opnieuw de ureneis die bij (reïntegratie na) ziekte niet altijd haalbaar is.
  
• Artsen vinden moeilijk een werkgever die je helpt bij reïntegratie. De werkdruk in de zorg, samen met de ureneis bij herregistratie geeft weinig ruimte voor rustige reïntegratie. Hierdoor gaan artsen die met ziekte te maken krijgen, over hun grenzen om de registratie te behouden. Oververmoeide zorgverleners leveren niet de beste zorg.
• Regelgeving in aanpalende beroepen wat passend werk kan zijn, vereist registratie binnen het betreffende vak. Denk hierbij aan bestuurswerk, onderwijs en onderzoek. Doordat de registratie wegvalt valt ook de mogelijkheid weg in aanpalende beroepen te werken.
  
• De (her)registratie regels zijn complex, net als de vele andere regels waar je mee te maken krijgen op het moment dat je ziek wordt. Ondersteuning zou wenselijk zijn om dokters te helpen reïntegreren.

Deze problemen zijn des te meer relevant gezien het huidige tekort aan artsen, zie ook de brandbrief die de SBOH naar de Tweede Kamer stuurden over dit onderwerp, en het NFU over het artsentekort in de eerstlijn.

• Ruimte voor maatwerk. In het werkveld kan kwaliteit van zorg getoetst worden en komen hiaten in de kennis en competenties tot uiting, waardoor passend bij de praktijk kennishiaten, dan wel competenties aangepakt kunnen worden. Zoals ook in de geneeskunde- en specialistenopleiding.
  
• Stimuleer 'return to practice’. Faciliteer mogelijkheden tot reïntegratie door artsen-niet praktiserend onder supervisie te laten reïntegreren met focus op de extramurale praktijk.
• Werk hierbij met deel-certificaten (analoog aan Physician Assistants) en geclausuleerde registratie en voorkom dat er een nieuwe drempel ontstaat obv uren- of scholingseis.
  
• Ruimte voor inclusiviteit. Een ‘goede arts’ zijn meer is dan uren draaien en medische feitenkennis. Ervaringen buiten het ziekenhuis dan wel zelf patiënt te zijn (geweest) zijn ook waardevolle ervaringen voor het vak.

Als HABZ blijven wij ons inzetten de problemen waar artsen tegenaan lopen bij uitval door ziekte, onder de aandacht te brengen.